[Advertorial] ‘Je weet zelf niet wanneer je over je limiet gaat’

De eerste keer dat we Carline Deseyn (50) benaderen, ligt ze in het ziekenhuis en heeft ze net een operatie achter de rug. De avond ervoor, op 20 juni, brak de Belgisch marathonkampioene van 2010 bij een val op de atletiekbaan haar pols. ‘Ik struikelde over een waterslang die op de piste lag,’ aldus Deseyn. ‘Dit betekent niet alleen het einde van mijn zomerseizoen, maar ook van de vakantie naar Kroatië.’

Gips
Wat een pech! En dat net nu de master uit Deerlijk na vijf jaar blessureleed weer de marathon (van Eindhoven) in haar vizier had. Deseyn heeft nu zeker zes weken gips om haar pols, waarin twee pinnen zijn aangebracht. Denkt ze stiekem toch alweer aan hardlopen? ‘Nu, na twee dagen, heb ik daar echt nog geen zin in. Misschien later, als ik lichter gips krijg. Ik sluit niet uit dat ik dan een poging ga wagen.’

Jammer dat het zo loopt, want Deseyn was weer helemaal op de weg terug. Sinds haar marathondebuut op 26-jarige leeftijd voltooide Deseyn veertig marathons (de snelste in 3.02 uur), waarvan ze er vijf won. De Belgische marathontitel was zeker het hoogtepunt, ook al meldt ze spontaan dat de hele Belgische top op dat moment elders liep.

Blessuregevoelig
Ook drie ultralopen over 50 kilometer verteerde Deseyn goed, maar vijf jaar geleden kwam de klad in haar prestaties. ‘Ik was altijd heel blessuregevoelig en gíng maar door. Je voelt zelf niet wanneer je over je limiet gaat. Ja, pas als je een blessure hebt en dan is het te laat.’

Zo kampte Deseyn de afgelopen jaren zelfs met twee stressfracturen in haar scheenbeen en stapelde de pech zich – met drie buikoperaties – verder op. Twee jaar was ze helemaal ‘buiten strijd’. Het roer moest om en dat lukte haar ook. Een schema met voldoende rustdagen bleek daarbij een van de belangrijkste aspecten.

‘Ik moet nu verplicht gas terugnemen,’ vertelt Deseyn, ‘en desondanks blijven de prestaties goed. Daar had ik altijd moeite mee. Vooral als het zonnetje scheen, liet ik mij gauw verleiden tot een extra rondje. Nu let ik echt op de tijd en houd op als het moment om te stoppen daar is.’

Trainer
Deseyn is lid van atletiekclub AV Olsene, maar deed daar eerder vooral haar eigen ding. Wel intervaltraining volgen bij de club, maar het aantal kilometers per week bepaalde ze zelf. Dat was achteraf gezien te veel.

Haar advies aan anderen is nu duidelijk: ‘Neem een goeie trainer die met je begaan is en die er niet op uit is om je zoveel mogelijk te laten winnen. Iemand die je een goed gevoel geeft. Het gevoel dat je kunt blijven sporten is voor mij veel belangrijker dan ergens op een podium te komen om daarna drie maanden langs de kant te moeten staan met een blessure.’

Verzorging
Het is eigenlijk een harmonie van alles, stelt Deseyn: de juiste training, stabilisatie- en stretchoefeningen, een aangepast voedingsschema met veel eiwitten na afloop en regelmatige sportmassage. ‘Ik had ook vaak last van ontstoken pezen. Veel minder suikers eten blijkt echter heel effectief om ontstekingen weg te houden.’

‘Verder probeer ik op rustdagen een half uur bezig te zijn met stretchoefeningen en core stability voor mijn spieren. Sterkere heupspieren zijn ook belangrijk voor de loopbeweging.’

‘Sportmassage interesseerde me al veel eerder, maar ik had er nooit tijd voor. Tijdens mijn lange blessureperiode heb ik de opleidingen massagetherapeut en sportmassage gevolgd en dat doe ik er nu ook beroepsmatig bij. Zelf ga ik voor massage naar een collega, want ik weet nu wat het belang ervan is.’

Spiroflor
In haar opleiding kreeg Deseyn geen informatie mee over producten die je ook nog kunnen helpen. Een busje Spiroflor spray van VSM zit echter wel in haar sporttas. ‘Wat me bij Spiroflor als eerste opvalt, is de aangename geur. En daarna voel je inderdaad verkoeling, die geleidelijk aan warm wordt. Een aangenaam gevoel voor je spieren!’

‘Ik heb ten slotte ook VSM Arniflor gel op de zijkant van mijn heup gesmeerd. De plek waarop ik viel, kleurt nu blauw. Ik ben benieuwd!’

Foto’s: Johan Heytens