Hardlopers zijn struisvogels als het om blessures gaat. Met als gevolg dat de klachten verergeren en ze langer dan nodig geblesseerd zijn.
Je kunt jezelf veel leed besparen door adequaat te reageren op de allereerste signalen. Veel blessures gaan immers snel over als ze in de eerste 24 tot 72 uur behandeld worden.
Een van de beste behandelmethoden is koelen met ijs. Bewerken met de foamroller is vaak effectief en nogal eens wordt naar ibuprofen gegrepen. Dat kan gedurende de eerste 48 uur effectief zijn, daarna is het controversieel.
Het doel is om de ontsteking zo snel mogelijk te verminderen en dan het werkelijke probleem aan te pakken. Geeft dit alles binnen 72 uur geen verbetering, zoek dan professionele hulp.
Comeback
Mocht je uiteindelijk gedwongen zijn om enige tijd niet hard te lopen, maak dan na die periode een rustige comeback. Weersta de behoefte om de verloren trainingstijd in te halen, want dat zal zich hoogstwaarschijnlijk tegen je keren. Een terugval ligt op de loer.
De verleiding is hierbij groot om een blessure steeds te testen. Maar wrijven, teveel rekken of springen om na te gaan hoe het er voor staat provoceert de klacht en vertraagt het genezingsproces.
Forceer niets en neem je voor om maar één comeback te maken. Begin je te vroeg, dan is de kans groot dat je de revalidatie helemaal opnieuw moet uitvoeren.
Realiseer je goed dat een blessure je de kans biedt om als hardloper beter en sterker te worden. Een blessure heeft niets te maken met falen. Het is een onderdeel van het proces dat je als hardloper doormaakt. En dat bestaat simpelweg niet enkel uit leien dakjes.
Tekst: Richard Lovett
