Het is vandaag Internationale Vrouwendag, een dag waarbij de rechten van vrouwen centraal staan. Ook in het hardlopen hebben vrouwen een aantal barrières moeten doorbreken. Deze drie invloedrijke vrouwen hebben het hardlopen voorgoed veranderd.

Kathrine Switzer

Tot enkele decennia geleden was het voor vrouwen niet mogelijk deel te nemen aan de marathon. Men geloofde dat vrouwen fysiek niet in staat waren om hardlopend 42,2 kilometer te volbrengen. In 1967 wist Kathrine Switzer toch een startnummer voor de Boston Marathon te bemachtigen door zichzelf in te schrijven onder de naam K.V. Switzer, zodat haar geslacht niet zou worden opgemerkt.

Eenmaal op het parcours kon zij zich natuurlijk niet meer verbergen en het feit dat er een vrouw in de wedstrijd liep verspreidde zich snel. Jock Semple, die zijn taak als wedstrijdleider wel heel serieus nam – in het reglement stond immers dat vrouwen niet mochten deelnemen – is achter Switzer aan gerend in een poging haar startnummer af te scheuren en haar hardhandig van het parcours te trekken. ‘Get the hell out of my race!’, was zijn klare taal.

Op dat moment greep de vriend van Switzer in. Hij verkocht Semple een dreun, waardoor Switzer toch door kon lopen en zo als allereerste vrouw mét een startnummer de marathon wist te volbrengen in een tijd van 4:20:02 uur. Na dit incident duurde het nog tot 1972 voordat de Boston Marathon voor het eerst officieel vrouwen toeliet tot de wedstrijd.

Bobbi Gibb
Switzer was echter niet de allereerste vrouw die een marathon volbracht. Bobbi Gibb liep in 1966 namelijk al mee in de Boston Marathon – zonder startnummer weliswaar en daarmee niet als officieel deelnemer van de wedstrijd. Stiekem sprong ze vanuit de struiken bij de startlijn tussen het deelnemersveld. Aangemoedigd door de andere deelnemers en menigte langs het parcours bereikte Gibb na 3:21:40 uur al de finish en hiermee liet ze een derde van de mannelijke lopers achter zich.

Paula Radcliffe

Van de eerste vrouw die de marathon volbracht naar de snelste vrouw die de marathon volbracht. Opnieuw werd het tegendeel bewezen van wat men voor mogelijk had gehouden. Het wereldrecord voor vrouwen op de marathon staat volgens kenners het scherpst van alle wereldrecords op de lange afstanden. Paula Radcliffe verbaasde vriend en vijand met haar magische tijd van 2:15:25 uur, die ze neerzette tijdens de London Marathon in 2003. Hiermee scherpte ze haar eigen oude wereldrecord aan met bijna twee minuten en inmiddels houdt dit record al vijftien jaar stand. De tijd van Radcliffe staat volgens de Mercier Scoring Table zelfs gelijk aan een mannentijd onder de twee uur.

Florence Griffith-Joyner

Een beter voorbeeld van iemand die haar vrouwelijkheid volop vierde dan Florence Griffith Joyner, is er niet. De wereldrecordhoudster op de 100m en 200m, die bij het grote publiek beter bekend staat onder de naam Flo-Jo, was een heus mode icoon in het hardlopen. In de meest bijzondere, zelfontworpen outfits verscheen ze iedere keer weer op de atletiekbaan. Sommigen van kant, anderen fluorescerend of met één pijp. Niets was te gek voor deze modebewuste atlete. Ook haar lange en kleurrijke nagels ontbraken nooit. Flo-Jo liet zien dat sport en mode zeker wel hand in hand konden gaan.

Tekst: Lysanne Wilkens
Foto: Getty